Naam: Ronald Cremers (47)
Functie: Eigenaar
Bedrijf: Eetcafé De Sluis, Erp
De Sluis is een gezellig bruin (eet)café. Daar kunnen het plexiglas boven de bar om personeel en klanten van elkaar te scheiden bij het afrekenen, op de vloer geplakte richtingspijlen en minder tafeltjes op aangegeven veilige afstand van elkaar niets aan afdoen. "Chauffeurs zijn hier sinds het uitbreken van het coronavirus gewoon blijven komen", zegt Ronald. "In eerste instantie natuurlijk in hun trucks op de parkeerplaats en sinds de versoepeling van de maatregelen ook weer in het restaurant."
Eetcafé De Sluis bleef open
De eerste weken bezorgden Ronald en zijn medewerkers de bestelde maaltijden tot in de cabine. "Alles van de kaart kon worden besteld, op soep na. Dat is immers niet handig eten in de vrachtauto. Ook de douches en toiletten hebben we natuurlijk opengehouden." Ondanks dat De Sluis open is gebleven, heeft Ronald in maart, april en mei naar eigen zeggen slechts een derde van zijn normale omzet gedraaid. “Voor de vele dagjesmensen die we hier zeker met Hemelvaart, Pinksteren en tijdens vakanties verwelkomen, was de horeca een no-go. Maar met de NOW-regeling van de overheid erbij, goed opletten en hopelijk geen tweede coronagolf gaan we het wel redden."
Ronald Cremers was zelf chauffeur
Op doordeweekse avonden ontvangt De Sluis dertig tot veertig chauffeurs. Dat is volgens Ronald zo geweest vanaf het moment dat hij hier 
in begin 2005 de deuren opende. "Tot die tijd ben ik zelf altijd chauffeur geweest en reed onder andere als charter voor tanktransportbedrijf Van den Bosch. Samen met mijn schoonfamilie had ik in die tijd ook een transportbedrijf. Niet zo raar dus dat we deze overstap hebben gemaakt. Op dat moment waren mijn kinderen 0, 3 en 5 jaar. Ze vroegen altijd wanneer ik weer thuis zou komen, want ik was meestal de hele week van huis."
Gevolgen covid-19
Tot voor de uitbraak van covid-19 was De Sluis op doordeweekse dagen iedere ochtend vanaf 5.00 uur open. “Dat deed of mijn vader of mijn schoonmoeder die daar heel veel plezier aan beleefden. Het coronavirus heeft hier in Erp en omgeving echter hard toegeslagen. Ook mijn moeder is daaraan in maart overleden, evenals twee broers van mijn vader. Ontzettend verdrietig en begrijpelijk dat mijn vader nu even iets heel anders aan zijn hoofd heeft dan De Sluis. Ook mijn schoonvader is in totaal vier maanden weggeweest, waarvan drie weken op de IC in Drachten. Hij is nu nog aan het revalideren, zodat mijn schoonmoeder nu ook daaraan de handen vol heeft. We gaan nu dan ook pas om 8.00 uur open. Wel is er een deur open, zodat chauffeurs gebruik kunnen maken van douche en toilet, en een kop koffie kunnen pakken.”
